Wanneer je de stap naar “voelen” zet, verander je. De vraag is, verandert jouw omgeving met je mee? Al kun je je ook afvragen of het voor jou belangrijk is, wat de omgeving ervan vindt. Jouw omgeving kan tijd nodig hebben om te wennen aan de nieuwe jij. Voor sommigen is het een prachtig cadeau, wat hen ook aan het denken, of misschien wel voelen zet. Anderen hebben er misschien moeite mee. Zoals ik al schreef, het vraagt moed om naar jezelf te kijken en je binnenwereld te (her) ontdekken.
Laatst was ik in gesprek met één van mijn cliënten. De verandering van denken naar voelen, is merkbaar. In het gesprek hadden we het over schrijven. Hoe schrijven je naar het voelen kan leiden. Ik vertelde dat je gewoon kan gaan zitten, pen in de aanslag, desnoods gebruik je de openingszin: “Hoe voel ik mij vandaag?” En dan maar schrijven, niet nadenken en vooral niet je pen van het papier halen tijdens het schrijven. Cliënt was gaan schrijven en bij het teruglezen, was de reactie: “Ja maar, ik wilde schrijven wat ik in mijn hoofd had en nu staat er op papier wat ik voel.” Je lichaam liegt niet.
Met dit verhaal wil ik niet zeggen dat jouw hoofd niet belangrijk is in je leven, maar dat het wel iets minder mag. Hoe mooi is het als er een samenspel is tussen de kennis van jouw hoofd en de wijsheid van jouw lichaam.